Należy wspomnieć, że społeczeństwo uchwaliło składkę 50 groszy miesięcznie od dziecka, a ci, którzy nie mogli wspomóc szkoły finansowo, zobowiązali się pomagać przy budowie. Kierowniczkę szkoły wspierało wielu mieszkańców, w szczególności Leonard Maciejewski, Teodor Fabian, Józef Bartosiewicz, Antoni Dudziński, Piotr Strzemieczny i Mieczysław Wodziński. Uczniów wciąż przybywało, na szczęście na początku roku szkolnego w 1938 oddano do użytku dwie pierwsze sale, a pod koniec roku dwie kolejne. Jak wspomina pani Cygańska „były to klasy ładne, widne i pomalowane”. Jednak radość z nowej szkoły nie trwała zbyt długo, gdyż Niemcy zajęli szkołę i zaczęli swoją gospodarkę od spalenia biblioteki, map, ławek i drewna przeznaczonego na dalszą budowę. Księgi ocen ocalały, dzięki temu można było odtworzyć dokumentację szkoły. Nauki nie zaprzestano i tak szkoła obok kościoła stała się krzewicielem polskości. Do znanych przedwojennych nauczycieli należeli: Leonard Maciejewski, Teodor Berger, Stefan Podgórski, Karolina Zalewska, Stefan Typiak, Stanisław Kolbarczyk (zamordowany w roku 1940 przez Niemców w Palmirach). Tuż po wojnie odbudowa szkoły ruszyła z jeszcze większym rozmachem. W roku 1946 zostało wykończone pierwsze piętro, a liczba uczniów dochodziła do 300. Życie toczyło się dalej, przekonania Stefanii Cygańskiej – działaczki Armii Krajowej, hołdującej wartościom przedwojennym, przeszkadzały w odnalezieniu się w powojennej rzeczywistości. W roku 1956 złożyła do władz oświatowych podanie o zwolnienie z obowiązków kierownika. Podanie zostało rozpatrzone pozytywnie. Kierownictwo nad szkołą objął Jan Martiuk. Pani Cygańska kontynuowała swoją misję, nauczając kolejne pokolenia jaktorowian. Miejscowość rozrastała się, przybywało wielu mieszkańców, a wraz z nimi uczniów do szkoły. W roku szkolnym 1966/1967 było ich aż 716. Aby pomieścić wszystkich chętnych rozpoczęto rozbudowę szkoły. W niedługim czasie uczniowie mogli cieszyć się nową salą gimnastyczną i pracownią fizyczno – chemiczną. Ponadto na terenie gminy powstały dwie dodatkowe szkoły w Budach Zosinych i Budach Michałowskich. Te z przyczyn ekonomicznych zostały zamknięte na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Na początku lat osiemdziesiątych, z uwagi na rosnącą liczbę uczniów, podjęto działania dotyczące budowy nowej szkoły. Jednym z inicjatorów tego przedsięwzięcia był Stanisław Bartosiak. Na budowę przeznaczono pięciohektarową działkę z terenów należących do Państwa Skorynów i Sokołowskich w Chylicach.W 1987 roku ruszyła budowa i trwała 10 lat. Uroczyste otwarcie miało miejsce 30 sierpnia 1997 roku. Powstał piękny budynek z nowoczesnymi salami lekcyjnymi, pracownią internetową, świetlicą i biblioteką multimedialną. Brakowało jedynie obiektu z przeznaczeniem sportowym. Władze gminy wychodzące zawsze naprzeciw potrzebom uczniów, zdecydowały o budowie hali sportowej. Prace rozpoczęto w roku 2001, a już 30 sierpnia 2003 roku Wójt Gminy Jaktorów Maciej Śliwerski, pełniący obowiązki gospodarza, poprosił wiceminister edukacji Hannę Kuzińską oraz Mazowieckiego Kuratora Oświaty Ryszarda Raczyńskiego o przecięcie wstęgi w nowej hali sportowej. Do pełni szczęścia jaktorowskiej oświacie brakowało jeszcze przedszkola. Dokładnie w dziesiątą rocznicę powstania nowej szkoły przy ulicy Warszawskiej 88 – 16 września 2007 roku oddano do użytku upragnioną przez mieszkańców placówkę, która stała się częścią Zespołu Szkolno – Przedszkolnego. Powstał również plac zabaw dla najmłodszych. Jaktorów jest urokliwą miejscowością, mieszkańców z roku na rok przybywa. Tym samym zwiększa się ilość dzieci przyjętych do szkoły. W związku z tym rozbudowano wschodnie skrzydło szkoły. Od 2015 roku szkoła wzbogaciła się o część nowych klas, pokój nauczycielski i zaplecze socjalne. Natomiast w 2017 roku zakończono rozbudowę przedszkola. Budynek Zespołu Szkolno – Przedszkolnego jest piękny, funkcjonalny i nowoczesny. Jaktorów ma szkołę na miarę XXI wieku.
Gimnazjum imienia Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego było szkołą funkcjonującą od 1999 roku. Powstało w ramach zmian struktury oświaty w Polsce. Początkowo istniało pod nazwą Gimnazjum Publiczne i mieściło się w budynku przy ulicy Warszawskiej 88. W 2001 roku zostało przeniesione do budynku przy ulicy Chełmońskiego 4. Można powiedzieć, że nastąpił powrót do korzeni oświaty w Jaktorowie. Po pięciu latach Gimnazjum zostało nadane imię polskiego poety Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W 2019 roku, w wyniku reformy oświaty, mury szkoły opuściły ostatnie klasy gimnazjalistów.
